Tuesday, August 25, 2015

Жинхэнэ шагнал



Шагнал гэдэг зүйл надад тийм ч үнэ цэнэтэй санагддагүй.
      Шагналын төлөө байдаг хүмүүс надад таалагддагүй...

Сургуульд орсон цагаасаа эхлээд ахлах анги хүртлээ
 би үнэхээр бүрэг ичимхий, дуу султай хүүхэд байсан.
Тиймдээ ч тэр үү? би огт тэмцээн уралдаанд оролцдоггүй
     идэвхгүй хүүхэд байсан.
Ангийн хүүхдүүд маань янз бүрийн тэмцээн уралдаанд оролцож
байр шагнал хүртэж, медаль, тэмдэгээр шагнануулж байсан.
Тэр үедээ надад медаль хүзүүндээ зүүх сайхан байдаг байхдаа?
тэмцээнд төрүүлэх гоё байхдаа? гэж бодогддог байсан
Би бусдын адил медаль, энгэрийн тэмдэг авахыг хүсэж байсан.
Гэвч өөрийн минь дотроос "Чи хийж чадахгүй бол шагнал горьдохоо боль"
гэсэн ухамсар шагнал хүртэх гэсэн хүслээс минь намайг чөлөөлсөн.
Цаг хугацаа урагшилж, би ч том болов.
Би "Сайхан амьдрал гэдэг нь хүн өөрийн хүссэн зүйлээ хийж, түүгээрээ амьдрахын нэр"
                                                гэдгийг ойлгосон
Миний амьдралынхаа туршид хийхийг хүссэн зүйл минь
 ШҮЛЭГ, ЗОХИОЛ ТУУРВИХ.
Тиймдээ ч би элдэв нэр хүнд, шуналд авталгүйгээр өөрийн дуртай зүйлээ хийж яваа.
Өөрийнхөө хүслээр, өөрийнхөө чадвараар амьдархад шагнал мэтийн зүйлс
ар араасаа л гарч ирдэг.
Би бага ангидаа хүсэж байсан  тэр медаль тэмдгийг зүүж чадсан ч
надад  тийм ч гайхалтай санагдаагүй
Өөрийн хүслээр тэмүүлж өндөрлөгт хүрнэ гэдэг л чухал.
Хүмүүс ердөө л энэ металл, төмрөөр хийсэн тэмдэгийг авахын тулд
улайрдаг нь өрөвдөлтэй санагддаг..
Өөрийн хүсэл мөрөөдөлөөрөө амьдарвал шагнал нэр төр гэх мэтийн зүйлс аяандаа л ирнэ.           Шагналд хэт автах нь өрөвдөлтэй хүний үйлдэл.
Миний хувьд жинхэнэ шагнал гэдэг нь :
       Хорвоо надад авьяас хайрласан.
       Тэр авьяасаараа би амьдралаас ташаал мэдэрдэг.
      Би өөрөөрөө байж, хүссэнээ хийж явсан минь бусдад үнэлэгдэж, бас хүндлэгдсэн.
    Миний авьяасыг хүмүүс хүлээн зөвсөөрсөн.
   Энэ л миний хувьд шагнал.
  Бусдад хүндлэгднэ гэдэг амьдралаас өгч буй хамгийн том шагнал.
   2015.8.25 15:30
.

Saturday, August 22, 2015

Нам гүм



Ганцаараа байх нь үнэхээр нам гүм...
Нам гүм орчиноос би бүгдийг эргэцүүлдэг.
Тэдгээр эргэцүүлэл минь надад мэдлэг, туршлага болдог

*******
Намуухан, дуу чимээгүй орчинд байх сайхан
Гэхдээ тэр нам гүмхэн орчин хэр том жижигээс
шалтгаалж надад үзүүлэх нөлөөлөл өөр байдаг.

Нэгэн шөнө гэрийнхээ тагтнаас нам гүм гэрэлт гудамжыг ажив.
Чимээ аниргүй тэр гудамжийг дэнгийн гэрэл  гэрэлтүүлнэ.
Ийм нам гүм орчин надад айдас төрүүлсэн.
Яагаад гэж үү? учир нь тэр нам гүмхэн орчин маш том.
Хүн гэдэг өөрийгөө битүү хананд дунд хорьж
тэндээсээ би гэгч чанарын үнэ цэнийг мэдэрдэг.
Өөрийг мэдсэн тэрхүү мэдрэмж нь дэнлүү болоод хананд зүүгдэж гэрэлтддэг.
Дэнлүү тэр орон зайг бүхэлд нь гэрэлтүүлдэг.
Хэрэв тэр ханаар хүрээлсэн орон зай хэтэрхий уудам бол яах байсан бэ?
Дэнлүүг асаасан ч  өрөөг бүрэн гэрэлтүүлж чадахгүй.
Хүн өөрийгөө томоор бус жижгээр бодож, илүү бага орон зайд
өөрийгөө мэдэрвээс илүү ихээр өөрийгөө танина.
Жижигхэн орон зайнаас хүн юу ч эрж хайхгүй учир
өөрийгөө мэдэж эхэлдэг.
Том орон зайнаас хүн ямар нэг зүйл хайсаар л байдаг.
Иймийн учир уудам нам гүм гудамжнаас илүү
жижигхэн дөрвөлжин өрөөндөө ганцаардаж суух сайхан.
Өөрийгөө бүрэн мэдэрдэг.
 2015,822 00;22

Monday, August 17, 2015

Том биетэй жоохон хүүхэд



Танихгүй хүмүүсийн  нүдэнд би хорин хэдтэй том залуу шиг л харагддаг.
Харин ойр дотны минь хүмүүс  одоог хүртэл намайг жоохон хүүхэд гэж хардаг.
Тиймээ би томоожоогүй дураараа.
Бие минь  том харагддаг ч
сэтгэлгээ минь хүүхэд хэвээрээ.
 Миний үеийн хүүхдүүд хэзээний л энэ тэнд наргиж цэнгэж эсвэл
ажил хийж байна.
Харин би гэртээ ганцаараа төсөөлөл дотроо өөр өөртөөгөө ярин хорон санаатнуудыг
нухжин дарах баатар болж тоглодог.
Арван долоон настай өсвөр насны хүүхэд иймэрхүү  зан авиртай байх нь
хүмүүст тэнэг харагддаг байх.
Бие нь том нас минь арван долоотой болохоос сэтгэл минь хүүхэдээрээ.
Хүүхэд шиг зан минь намайг уран бүтээлч болгосон.
Би өөрийнхөөрөө л байгаа минь энэ.
Энэ чанар минь ч бусдад үнэлэгдсэн...

Би том хүн болохыг хүсдэггүй.
Учир нь том хүмүүс аймар гэдгийг би ойлгосон.
Залуу сэтгэлгээ нь арилсан хүмүүс яг л чөтгөр шиг.
Үнэндээ томчуудын ихэнх нь хүсэл тэмүүлэл, итгэлээ алдсан байдаг.
Тэд сүүлдээ идэхийн тулд амьдардаг адгуус шиг болчихдог.
Харин би ийм болмооргүй байна.
Би өөрийн гэсэн том орон зайтай,
өөрийн гэсэн хүсэл тэмүүлэлтэй, амьдралаас ташаал авч
Амьдрахын тулд иддэг нэгэн байна.
Жинхэнэ амьдрал сайхан мэдрэмжүүдийг мэдэрч явахын нэр шүү дээ.
Гайхалтай  амьдрахын тулд би үүрд хүүхдээрээ байна.

2015.8.17 23:00

Saturday, August 15, 2015

Уучлаарай. Би бусдаас өөр



Заримдаа би үнэхээр тэнэг үйлдэл гаргадаг.
Өөрийгөө ийм үйлдэл гаргаж байгаагаа мэддэг ч
  үргэлж өөрийгөө өмөөрдөг.
Би ямар ч орон зайд өөрийнхөөрөө, эрх чөлөөтэй байх дуртай.
Миний эрх чөлөө заримдаа  хавчигдах үе гардаг.
Тэр үедээ би шал өөр хүн болж, муухай зан гаргаж хүмүүсээс холддог.
Би хүмүүсээс айдаг, заримдаа өөрөөсөө хүртэл айна.
Ялангуяа танихгүй хүмүүсээс маш их айдаг.
Танихгүй хүмүүс миний эрх чөлөөг хаадаг.
Тэдгээр хүмүүс бие биетэйгээ нөхөрлөдөг.
Харин би тэдэнтэй нөхөрлөдөггүй.
Би тэднээс өөр хүн болохоор тэдний дунд байхдаа  ганцаараа илүү юм шиг санагддаг.
Олны дунд ганцаардах нэгэн төрлийн зовлон.
Тэгж зовсноос ганцаараа ганцаардалын эрх чөлөөг эдлэх нь сайхан.
Эцэст нь өөрийнхөө төлөө тэнэг үйлдэл гаргаж байгаад минь уучлаарй
Би өөр хүн...
 2015.8.15 20:00

Wednesday, August 12, 2015

Шаналал



Сүүлийн үед сэтгэл минь нэг л гонсгор болчихлоо.
Өөдтэй уран бүтээлийн санаа ч орж ирэхээ байжээ.
Бичье гэж бодсон ч зохиох дур хүсэл минь надаас зугтчихлаа.
Өдөр хоногийг дэмий л компьютер тоглоом тоглож өнгөрөөж байна.
Яагаад энгээд байгаа шалтгаан минь дурлал.
Дурлалын зовлон.
Өмнө хэлсэнчилэн дурласан эмэгтэй болгон минь надаас холддог.
Тэр нэгэн эмэгтэй бас л надаас хөндийрчихлөө.
Би түүнийг хайрламаар байвч бас л боломж олдсонгүй.
Угаасаа над шиг эрэгтэйд хэн удаан тогтвортой харилцаа үүсгэж чадах билээ дээ?
Дурлахыг хүсэхгүй байсан ч нэг л мэдэхэд дурлачихна.
Тэр дурлал минь хэзээ ч хайр болж чадалгүй дуусна.
Тэгээд л түүнийг мартах гэж удаан хугацаанд шанална.
Дурлал хайр болж чадахгүй л бол хүнийг маш ихээр өвтгөдөг.
Маш удаанаар сэтгэлийг минь шархлуулдаг.
Болдогсон бол би огт сэтгэл хөдлөлгүй болмоор байна.
Дурлалаас болж миний зорилго маань ч биелэхгүй байх үе гардаг.
Би дурлалын өвчинд автмааргүй байна.
Би яах ёстой юм бэ?
2015.8.12 21:00

Tuesday, August 11, 2015

Уйдсаар л...


Би аливаа зүйлсээс амархан уйддаг.
Өнөөдөр нь гайхалтай байсан  бол маргааш нь
тэр зүйлээсээ залхаж эхэлдэг.
Магадгүй амархан уйддаг зан чанар минь
бусдаас холуур байх нөхцөлийг бүрдүүлсэн байх.
Заримдаа өөрөөсөө хүртэл уйдах үе ч гардаг.
Иймийн учир  би үргэлж шинэлэг мэдрэмжийг хайсаар л ирсэн.
Шинэ мэдрэмжийг олохын тулд задгай сэтгэх хэрэгтэй.

****
Миний дотор
шинийг эрэлхийдэг Мөнхжин
уйтгарлаж, залхуурдаг Мөнхжин байдаг.
Хоёр Мөнхжин дотор минь үргэлж тэмцэлдэж байдаг учир
миний ааш зан тогтворгүй байдаг.
Гэхдээ энэ хоёр Мөнхжингийн ачаар би
илүү сайхан зүйлийг хайж түүнээсээ
аз жаргал эрх чөлөөг мэдэрдэг.
Шинэлэг, сайхан зүйлс маань төд удалгүй
уйтартай санагддаг учир би үүрд
Хүүхэд зангаараа томоожохгүй байж ч магад.
Энэ ч надад зугаатай.
  2015.8.11 01:23

Sunday, August 9, 2015

Аз жаргалын тухай шинэ бодлууд


 Хэрхэн сайхан амьдрах  вэ? Аз жаргал гэж юу вэ?
гэх асуултууд тархинд минь байнга л эргэлдэнэ.
Аз жаргалын  тухай би олон үзэл санааг өөртөө бий болгосон.
Саяхан аз жаргалын тухай ийм бодрол төрлөө.

*****

Аж жаргал бол эерэг сэтгэл хөдлөл. Өөр юу ч биш.
Баярлах, инээх, сайхан санагдах бүгд сэтгэл хөдлөлийн нэг хэсэг.
Хүмүүс юунд ч санаа зоволгүй хангалуун амьдрах юмсан гэдэг.
Хэрэв юугаар ч дутахгүй хангалуун амьдарвал бидэнд санаа зовох зүйл бараг байхгүй.
Хангалуун амьдралын үнэ цэнэ гэр бүл гэдэг.
Гэр бүлийн дотно харилцаа хүмүүсийг аз жаргалтай болгодог.
Гэр бүлийн дотно харилцаа  итгэлээр бат бөх болдог.
Хоорондоо эвтэй, бие биенээ ойлгож бие биедээ баяр баясал,
инээд хөөр бэлэглэж байх нь гэр бүлийн аз жаргал гэдэг.
Дүгнэлт: Тэгэхээр баяр баясал, инээд хөөр бол сэтгэл хөдлөлийн нэгэн хэлбэр мөн.
Энэ сэтгэл хөдлөл хүмүүсийг аз жаргалтай болгодог.
Аз жаргал бол эерэг сэтгэл хөдлөл гэдэг нь мөн.
  2015.8.9 20:30

Saturday, August 8, 2015

Амьдрал театр болохоос цирк биш


Хүмүүс амьдралыг янз янзаар л зүйрлэдэг.
Миний хувьд амьдрал хоёр зүйлтэй тун төстэй мэт санагддаг.
Жинхэнэ сайхан амьдрал бол театр. Яаж ч төгссөн утга учиртай төгсдөг.
Хуурамч, хийсвэр үнэ цэнэгүй амьдрал бол цирк.
 бусдыг гайхшаруулахын тулд л ямар ч утга учиргүй эрсдэлтэй үзүүлбэр хийдэг.
Ихэнх хүмүүс циркийн үзүүлбэр шиг амьдардаг.
Театр шиг амьдрал гэхээр сонин санагдах байх л даа.
Угтаа бол амьдрал гэдэг театрын жүжигчид бид.
Бид адал явдалыг эрэн хайж түүнээс гарах ухаарал эргэцүүлэл
 баяр баясалыг мэдэрч явах дуртай. Энэ ч амттай.
Театр, амьдрал хоёр утга учиртай эхэлж  бусдад болон өөрт
сэтгэлийн ташаал, эргэцүүлэл, утгын сайханг өгдөг
 ОРШИХУЙН ТАЛБАЙ ЮМ.
Цирк шиг амьдрал бол үнэндээ ямар ч утга учиргүй.
Циркийн жүжигчид эрсдэлтэй алхамаар бусдыг гайхшаруулж байдаг.
Энэ нь амьдралтай зүйрлэвэл атаархал, аархал, шунал тачаалаар бүрдсэн  муухай амьдрал.
Бусдад юмаа гайхуулж амьдрахын нэр юм. Гайхуулах юмгүй бол зовдог.
Үүрд оршин байна гэвэл театрын жүжигчин мэт амьдар.
Тухайн цагийнхаа хэн ч биш бодгаль байна гэвэл циркийн  үзүүлбэртэй ялгаагүй
 Орших уу эс орших уу? (Уильям Шекспир  )
2015.8.8 21:30

Thursday, August 6, 2015

Дурласан эмэгтэй бүхэн минь надаас холддог



Би дурлахаас айдаг.Дурласан эмэгтэйдээ сэтгэлээ элчлэхээс бүр ч их айдаг.
Би үргэлж ганцаараа, ганцаардмал орчинд байдаг ч
 бусдын адил нэгэндээ татагддаг.
Миний дурласан эмэгтэйчүүд бүгд онцгой хүмүүс байсан
Тэд миний өөрөөрөө байх чанарыг хүндэлдэг байсан
Би тэдэнд дурласнаа мэдэх үед л тэд надаас холддог.
Яагаад ч юм тэд надаас зайгаа барин аажмаар
 танихгүй хүмүүс шиг хажуугаар минь зөрдөг...
Хааяахан "би дурлах эрхгүй гэж үү?" гэж амьдралыг хараамаар санагддаг.
Дурласан эмэгтэй болгонтойгоо би
 хөтлөлцөж, тэврэлдэж. бие биедээ эрхэлж. цугтаа ном уншдаг.
 ЗӨВХӨН ТӨСӨӨЛӨЛ ДОТРОО Л ЭНЭ БҮХНИЙГ ХИЙДЭГ.
Төсөөлсөөр л төсөөлсөөр л залхаж байна.
Би төсөөлөлөө бодит болгомоор байна
Даанч хорвоо хүмүүсээр даажигнадаг.
Төсөөлөл минь эсрэгээрээ биелэх нь их.
Эр эмийн жинхэнэ хайрыг мэдэрмээр байна
Хайрласан бүхэн минь намайг хайрладаг ч болоосой.
Дурлал минь хайр болоод хувирчихаасай билээ.

2015.8.7 1:21

Wednesday, August 5, 2015

Бусдын юу гэх нь надад хамаагүй



Би анхнаасаа д олны дунд байх дургүй байсан
Хүмүүс хэрцгий бас аймшигтай санагддаг.
Заримдаа би  жоохон хүүхдийн хараал хэлж буй төрхнөөс хүртэл айна.
Бусдыг муулж, шоглон инээж буй охидууд хүртэл аймшигтай.
Олны дунд байх нь мананд дотор байгаа юм шиг л муухай санагддаг.
Би энэ мананг арилгаж чадахгүй, угаасаа бүтэшгүй
Ийм л болохоор би өөрийнхөө дотор хаа нэгтээ нуугдаад
сэтгэлийн цонхоо хаагаад битүүлчихдэг.
Өөр өөрийнхөө дотор нуугдсан учир гадуур явахад
БУСДЫН ЮУ ГЭХ НЬ НАДАД ХАМААГҮЙ.
Би сэтгэл гэдэг цонхоо хаачихсан.
Намайг хэн гуай ч муулавч би уурлахгүй, өш санахгүй, гомдохгүй.
Хэн ч намайг магтсан ч би онгирохгүй, баярлахгүй
***
Үнэндээ би одоо сэтгэлийн цонхоо нээгээд хэн нэгэнтэй
ярилцахыг хүсдэг ч
Буцаад л манан дотор орчих вий гэхээс айдаг.
Би өөрийгөө өөрөөсөө нуусан ч
Ганцаардалаас би өөрийгөө нуугаагүй...
  2015.8.5 22:19

Sunday, August 2, 2015

Миний шүтээн



Энэ зураг бол миний өөрийн билгэ тэмдэг гэхэд болно.
 Хүн мэдэхгүй зүйлээ эхлээд гайхна дараа нь асууна.
 Бүх зүйлсийн тайлалыг оюун ухаан олж нээдэг...

***
Хүмүүс өөрсдийнхөө бий болгосон элдэв хийсвэр
 хоосон бурхадыг шүтдэг.
Хүмүүс бурхадаас ид шид, хүчийг хүсдэг.
Өөрийн хүчинд биш бурханы хүчинд найддаг хүмүүс орчлонд зөндөө
Эцсийн эцэст шашин бол ёс суртахууныг хүнд заадаг болохоос
элдэв хүч, ур чадварыг хүмүүст өгдөггүй.
Хүн өөр өөрийнхөө чадварыг өөрөө олж нээдэг.


Би ямар ч шашин шүтдэггүй ямар ч бурханд итгэддгүй.
Миний шүтээн бол шашин ,бурхан битгий хэл
дэлхийн соёл иргэншлийг бий болгосон зүйл.
 Тэр зүйл юу вэ гэж үү? Оюун ухаан.
Би оюун ухааныг шүтдэг.
Би өөрийгөө шүтдэг. Учир нь би гэдэг оюун ухаан.
Хүн бүрт оюун ухаан гэх бурхан байдаг.
Хүмүүс тэр бурханаа анзаардаггүй.
Бурханд биш би гэдэг хүндээ итгэ.
 Гэгээрэлд хүр!!
   2015.8.2  11:30


Saturday, August 1, 2015

Чи ганцаараа ганцаардаагүй





Ганцаардсан хүмүүсийг ерөнхийд нь хоёр хуваана
 1.Ганцаардалаас зовогсод
 2.Ганцаардалд дурлагсад
Ганцаардлаас болж шаналж буй хүмүүсийг би
 энгийн хүмүүс гэж боддог.
Тэдний хажууд өөрийг нь тайтгаруулах
 хэн нэгэн байж л аз жаргалтай болдог.
 ХАРИН...
Ганцаардалд дурлагсад бол жинхэнэ уран бүтээлчид байдаг.
Ганцаардал тэдэнд эрх чөлөөг олгодог.
Эрх чөлөө бол тэдний бүтээлээ туурвих онгодыг дууддаг.
Тэд бол эрх чөлөөтэй байх урлагийг мэдрэгчид.
Ганцаардалтай нөхөрлөснөөр өөрийн дотор гүнзгий орж болно.
Зарим хүмүүс өөрийнхөө дотор  ороод тэндээ
 өөрөөсөө өөр хүнийг бүтээдэг.
Түүнээсээ болоод өөрөөс нь өөр хүн ганцаардаагүй
 хэмээн төөрөгдөлд автаж, үүрд гуниглаж үхдэг.
Бусад ганцаардалд дурлагсад ганцаардалаас амар амгаланг мэдэрч
иргэншилээс холдож орчлонгийн сайханг мэдэрдэг.
Ерөнхийдөө ганцаардалд дурлагсад өөрсдийн орон зайг бий болгож
 түүндээ эзэн нь байх ТИТЭМГҮЙ ХААД юм.
Би ч тэдний нэг, ганцаардалд дурлагч.
  2015.8.1 23:00