Wednesday, September 23, 2015

Миний дайсан

\\
Өглөө болж, дуг  нойрноосоо сэрэхдээ л би дайсантайгаа нүүр тулдаг.
Нэгэн хэвийн амьдралын хэв маягийн ачаар өглөө би түүнийг ялж чадсан.
Гэхдээ тэр надаас бүрэн арилаагүй.
Сэмээр намайг үргэлж дагаж явдаг.
Сурч боловсрон, үзэг дэвтэр хоёртой нөхөрлөхөд тэр гэнэтхэн гарч ирэн
үймээн дэгдээж  намайг үзэг дэвтэр хоёртойгоо хөндийрөхөд хүргэсэн.
Энэ удаад тэр намайг ялсан.
Хичээл дуусмагц өөрөөс минь гарч өгөхгүй байсан эрч  хүч минь гэнэтхэн дэсэрч эхэлдэг.
Даанч тэр их эрч хүчийг ашиглах үе нь аль хэдийн өнгөрсөн байдаг.
Эрч хүчээ дэмүү зүйлд барсаар л... Энэ бол дайсны минь надад тавьсан
ЦАГ НӨХЦӨӨХ ХОВС.
Орой болоход уул овоо шиг их ажил намайг угтана.
Харин надад гараа өргөх ч тэнхэл үлдсэнгүй.
Гэсэн ч би шүд зуун бүх ажилаа дуусгадаг....
     Миний дайсан хэн нэгэн биш, чөтгөр шулмын аль нь ч биш.
    Миний дайсан өөрт минь нуугдаж буй.
Өнөөдөр би түүнийг ялсан ч маргааш тэр намайг ялдаг.
Энэ бол миний насан туршийн дайсан, үүрдийн утгагүй дайн.
БИ ХЭЗЭЭ Ч БУУЖ ӨГӨХГҮЙ ЗАЛХУУРАЛ МИНЬ!!!
  2015.9.22  02;00

2 comments:

  1. Гоё болжээ яг үнэнийг бичиж бидний хамгийн том дайсаг бол бидний дотор байгаа бидний муу хувилбарууд

    ReplyDelete