Sunday, September 13, 2015

Эзэнгүй захидал


Чи яагаад миний өмнө зогсчихоод юу ч ярихгүй байгаа юм бэ?
Чамайг харах болгонд би яагаад өөрийгөө ингэтлээ үзэн ядна вэ?
Чамайг ойлгохын тулд би өөр өөртөөгөө тэмцэлдээд бие минь цуцаж байна.
Чи миний дотор гэрэл гэгээг өгдөг.
Яг л харанхуй гэрт гэрэлт дэнлүү асах шиг...
Харин би өөртөөгөө хэчнээн ч тэмцэлдсэн ч үр дүн нь
чиний надад өгсөн гэрэл гэгээг унтраадаг.
Чи надад гэрэл гэгээг өгсөөр би түүнийг нь унтраасаар л...
Би хэчнээн ч удаа итгэлийг чинь алдлаадаа, чи надаас яагаад залхахгүй байгаа юм бэ?
Би чамд тийм их өрөвдөлтэй санагдаа юу?
Тиймээ би өрөвдөлтэй.
Хажууд минь байгаа хүмүүс намайг ойлгодогүй.
Намайг ойлгох хүмүүс тэнгэрт нисэж байгаа.
Харин би эндээ далавчаа ч дэвж чадахгүй ганцаардаж сууна.
Чамаас би нэг зүйл асуумаар байна.
Надад тэнгэрт дүүлэн нисэх хүч өгөөч
Оронд нь би чамд зүрх сэтгэлээ өгье
Тэнгэрт нисэж чадвал тэндээс би шинэ зүрх сэтгэлээ олно.
Надтай адилхан нисэж чадахгүй өчнөөн хүмүүс бий.
Чи миний зүрх сэтгэлээр тэдэнд тусал.
Энгэж гэмээнэ би муу хүн байхаа болино.
Харин одоо чиний хариултыг сонсмоор байна.
Надад нисэх хүч өгөх үү?
2015.9.13 15:00


No comments:

Post a Comment