Monday, September 28, 2015

Чи яг л над шиг...



Чи бид хоёр магадгүй өөр эцэг эхээс төрсөн ихрүүд ч  байж болох юм
Чи бид хоёр нэгдвээс гайхамшигийн хаалгыг ч нээж магадгүй
Учир нь чи яг над шиг...
  ГАНЦААРДМАЛ,
  ОНЦГОЙ ,
  ӨӨРИЙН МӨН ЧАНАРТАЙ , БАС ХАРГИС...
Чамайг өдөр болгон харахад би урам зориг авдаг.
 Учир нь би өөрийгөө хөндлөнгөөс харж, өөрөөрөө  бахархдаг.
 Чамтай  би ярилцахыг  маш их хүсдэг ч чам руу ойртохоос эмээдэг.
 Чи хүртэл над руу тэмүүлэх гэж оролддог мөртлөө чаддагүйг чинь би мэдэрдэг.
   Магадгүй чи бид хоёр бие биедээ хэзээ ч үнэнч байж чадахгүй.
   Учир нь чи яг л над шиг байгаад оршино.
Хэн хэн нь ганцаардал гэгчэд зүрхээ өгсөн.
Чи бид хоёр магадгүй хэзээ ч  бие биенийхээ ганцаардалыг арилгаж чадахгүй
Яагаад гэвэл би хэнд ч итгэдэгүй .
Чи ч бас над шиг хэнд ч итгэдэгүй.
Чам руу ойртох болгонд чи бид хоёрын ижил төсөөтэй дотоод огторгуй зөрчилддөг.
Бүх зүйл боломжгүй гэж үү? Эсвэл боломж нуугдсаар байгааг олж харахгүй байна уу?...
  2015.9.28 21:00
 

Wednesday, September 23, 2015

Миний дайсан

\\
Өглөө болж, дуг  нойрноосоо сэрэхдээ л би дайсантайгаа нүүр тулдаг.
Нэгэн хэвийн амьдралын хэв маягийн ачаар өглөө би түүнийг ялж чадсан.
Гэхдээ тэр надаас бүрэн арилаагүй.
Сэмээр намайг үргэлж дагаж явдаг.
Сурч боловсрон, үзэг дэвтэр хоёртой нөхөрлөхөд тэр гэнэтхэн гарч ирэн
үймээн дэгдээж  намайг үзэг дэвтэр хоёртойгоо хөндийрөхөд хүргэсэн.
Энэ удаад тэр намайг ялсан.
Хичээл дуусмагц өөрөөс минь гарч өгөхгүй байсан эрч  хүч минь гэнэтхэн дэсэрч эхэлдэг.
Даанч тэр их эрч хүчийг ашиглах үе нь аль хэдийн өнгөрсөн байдаг.
Эрч хүчээ дэмүү зүйлд барсаар л... Энэ бол дайсны минь надад тавьсан
ЦАГ НӨХЦӨӨХ ХОВС.
Орой болоход уул овоо шиг их ажил намайг угтана.
Харин надад гараа өргөх ч тэнхэл үлдсэнгүй.
Гэсэн ч би шүд зуун бүх ажилаа дуусгадаг....
     Миний дайсан хэн нэгэн биш, чөтгөр шулмын аль нь ч биш.
    Миний дайсан өөрт минь нуугдаж буй.
Өнөөдөр би түүнийг ялсан ч маргааш тэр намайг ялдаг.
Энэ бол миний насан туршийн дайсан, үүрдийн утгагүй дайн.
БИ ХЭЗЭЭ Ч БУУЖ ӨГӨХГҮЙ ЗАЛХУУРАЛ МИНЬ!!!
  2015.9.22  02;00

Sunday, September 13, 2015

Эзэнгүй захидал


Чи яагаад миний өмнө зогсчихоод юу ч ярихгүй байгаа юм бэ?
Чамайг харах болгонд би яагаад өөрийгөө ингэтлээ үзэн ядна вэ?
Чамайг ойлгохын тулд би өөр өөртөөгөө тэмцэлдээд бие минь цуцаж байна.
Чи миний дотор гэрэл гэгээг өгдөг.
Яг л харанхуй гэрт гэрэлт дэнлүү асах шиг...
Харин би өөртөөгөө хэчнээн ч тэмцэлдсэн ч үр дүн нь
чиний надад өгсөн гэрэл гэгээг унтраадаг.
Чи надад гэрэл гэгээг өгсөөр би түүнийг нь унтраасаар л...
Би хэчнээн ч удаа итгэлийг чинь алдлаадаа, чи надаас яагаад залхахгүй байгаа юм бэ?
Би чамд тийм их өрөвдөлтэй санагдаа юу?
Тиймээ би өрөвдөлтэй.
Хажууд минь байгаа хүмүүс намайг ойлгодогүй.
Намайг ойлгох хүмүүс тэнгэрт нисэж байгаа.
Харин би эндээ далавчаа ч дэвж чадахгүй ганцаардаж сууна.
Чамаас би нэг зүйл асуумаар байна.
Надад тэнгэрт дүүлэн нисэх хүч өгөөч
Оронд нь би чамд зүрх сэтгэлээ өгье
Тэнгэрт нисэж чадвал тэндээс би шинэ зүрх сэтгэлээ олно.
Надтай адилхан нисэж чадахгүй өчнөөн хүмүүс бий.
Чи миний зүрх сэтгэлээр тэдэнд тусал.
Энгэж гэмээнэ би муу хүн байхаа болино.
Харин одоо чиний хариултыг сонсмоор байна.
Надад нисэх хүч өгөх үү?
2015.9.13 15:00


Monday, September 7, 2015

"Намрын навч" эсээ



 Амьдралаас би уйдаж, бас ганцаардаж явах тавилантай ч юм шиг.
Шинэ, соргог мэдрэмжүүд надаас арилан оджээ.
Би нэг бодлын өрөвдөлтэй нөгөө бол азтай ч юм шиг.
Өрөвдөлтэй гэвэл би аль хэдийн энэ амьдралын утгыг мэдрээд гуниглаж байна.
Гуниглах тусам бие минь улам хөнгөн болно.
Би яагаад азтай гэж үү?
Учир нь би ганцаараа ганцаардаагүй.
Надтай цуг нэг мөчир дээр  өчнөөн навчис ганцаардаж суугаа.
Амьтай бүхэн сүүдрээ даран унахдаа өөрийн туулсан амьдралаа эргэн сөхөж эргэцүүлдэг.
Сүүдрээ даран хөнгөн унахын алдад би өөрийгөө ялсан.
Өөрийгөө ялан дийлсэн учир бие минь ялалтын шаргал өнгөтэй болсон.
Шаргалтсан бие минь газарт унах нь диваажинд очиж буй нь тэр.
Бие минь үйрч бутран газарт хэвтсэн ч сүнс минь тэнгэрт нисэх болно.
Энэ бол хорвоогийн жам.
Шаргалтсан навч аз жаргалтай нойрсоно.
Ногоон навчис тасрах нь цаг хугацаанд ялагдсан нь тэр.
Хорвоо гэдэг өөр өөртэйгөө тэмцэлдэх орон зай юмсанж.
   2015.9.7

Thursday, September 3, 2015

Миний бардам зан

Намайг хүн чанараа гээхээс хамгаалдаг зүйл бардам зан.
Намайг муу хүн болгодог зүйл бардам зан.
****
Ямар үед  миний бардам зан илэрхээс шалтгаалж
би нэг бол сайн хүн эсвэл муу хүн болон хувирдаг.
Заримдаа би ямарч хэрэггүй үед бардамнаж бусдын эгдүүцэлийг төрүүлдэг.
Би өөрийн бардам зангаасаа болж  хайртай хүнээ ч үзэн ядаж чадна.
Заримдаа бардам зан минь өөрийгөө үнэлүүлэх гэж хүмүүст тусладаг.
Яагаад надад ийм их бардам зан байна вэ?
Учир нь би бусдад үнэлэгдэхийг хүсдэг.
Бүр илүү ихээр үнэлүүлж намайг хүндэлдэг болохыг хүсдэг.
Би бусдын хувьд гэрэл гэгээ нь баймаар байна.
Энэ бол миний өрөвдөлтэй бөгөөд хамгийн их шунал нуугдсан хүсэл.
Энэ хүсэл шунал минь ялалт руу тэмүүлдэг.
Ялагдахыг хүсэхгүй байгаа учир бардам зан минь бүгдийг өөрөө хийх хүчийг өгдөг.
Хийж чадаж л байвал өөрөөрөө бардамнах тийм ч муу зүйл биш.
Үгээрээ биш үйлдэлээрээ бардам байх нь чухал.
Би бусдад хүндлэгдэж, бусдын гэрэл гэгээ болохын тулд
Өөрөөрөө байж, өөрийн хүссэн зүйлээ хийж өөрийн замналын бий болгоно.
Өөрийн үнэ цэнээ бусдад мэдрүүлж өөрийнхөө мөн чанараар амьдарна гэдэг
МИНИЙ БАРДАМ ЗАН.
  2015.9.2 23:30