*******************
Эргэлзээ хэмээх мананд нуугдах үнэн
Сэтгэлийг минь торлон авч,
Аажим аажмаар өвдөлтнд дасгана.
Өвдөлтийг өчнөөн мэдэрлээ ч шантрах хүсэл алга
Чөлөөлөгдөх хүсэл ч алга
Би энгээд зовсоор байх гэж үү?
Зовлоо гээд надад хожих зүйл бий юу?
Зовлонгоос ангижрах хүсэл минь хаана одно вэ?
Аймшигт үнэн цаг өнгөрөх тусам
намайг илүү ихээр өвтгөнө.
Өвдөлтөндөө ухаан балартаж,
Аз жаргалын үүдийг дэргэдээсээ оллоо.
Ардаа байгаа бүхнээ орхиод, гэгээрлийн зам руу одохоор
Аз жаргалын үүдийг шагайх гэтэл
Энд туулах хугацаа минь их, нас минь дэндүү балчир
Өөрийн хүслээр амьдрахаар шийдэж,
Үнэн гэгчийн торноос ангижарч,
Үхэл байдагт итгээд, бусдад итгэхгүй,
Энгэж гэмээнэ хорвоо амттай санагдана.
2015.12.8 20:30
No comments:
Post a Comment